Z punktu widzenia osoby skazanej za prowadzenie pojazdu po alkoholu, zakaz prowadzenia pojazdów to zazwyczaj największa dolegliwość. Przepisy prawa są tak skonstruowane, że sądy są wręcz zmuszane do orzekania wieloletnich zakazów prowadzenia pojazdów. Jednym ze sposobów na ,,skrócenie’’ zakazu prowadzenia pojazdów jest ubieganie się o zezwolenie na prowadzenie pojazdów wyposażonych w blokadę alkoholową.

Nie jest wiedzą tajemną, że konsekwencje jazdy po alkoholu są uzależnione od stwierdzonego u kierującego alkoholu. Jeżeli u kierującego stwierdzono stężenie alkoholu na poziomie przekraczającym 0,2 promila lub 0,1 mg/l ale nie większe niż 0,5 promila lub 0,25 mg/l, kierowca będzie odpowiadał za wykroczenie. Jeżeli zaś stężenie alkoholu u kierującego wynosi powyżej 0,5 promila lub ponad 0,25 mg/l, kierowca będzie odpowiadał za przestępstwo. Owo rozróżnienie ma kolosalne znaczenie dla grożącej kierowcy kary, a przede wszystkim w kontekście ewentualnego zakazu prowadzenia pojazdów.

Zakaz prowadzenia pojazdów w przypadku wykroczenia

Wykroczenia ze swej natury podlegają mniejszym karom niż przestępstwa. Ta sama zasada odnosi się do zakazu prowadzenia pojazdów. Zgodnie z Kodeksem wykroczeń, w przypadku jazdy w stanie po użyciu alkoholu, zakaz prowadzenia pojazdów wymierza się w miesiącach lub latach, na okres od 6 miesięcy do 3 lat. Należy przy tym zauważyć, że w razie skazania za wykroczenie, sąd jest zmuszony do orzeczenia wobec sprawcy zakazu prowadzenia pojazdów na co najmniej 6 miesięcy, lecz może także wydłużyć czas jego trwania do maksymalnie 3 lat.

Zakaz prowadzenia pojazdów w przypadku przestępstwa

Jak wspomniano, w przypadku przestępstwa, którym jest jazda w stanie nietrzeźwości, kary i zakaz prowadzenia pojazdów mają charakter dużo surowszy. I choć co do zasady zakaz prowadzenia pojazdów wymierzany jest w wymiarze od roku do 15 lat, to w przypadku kierowców prowadzących pojazd w stanie nietrzeźwości Sąd zobowiązany jest do orzeczenia zakazu w wymiarze co najmniej 3 lat, lecz może go orzec także na okres do 15 lat.

Od wyżej wskazanej reguły są jednak 2 wyjątki – jeden łagodniejszy a drugi znacznie surowszy. Otóż w razie warunkowego umorzenia postępowania wobec kierowcy Sąd może wymierzyć mu zakaz prowadzenia pojazdów w wymiarze do 2 lat, przy czym może w ogóle go nie wymierzać. Drugi z wyjątków dotyczy przede wszystkich ,,kierowców-recydywistów’’, czyli takich, którzy już kiedyś byli skazywani za jazdę w stanie nietrzeźwości. W przypadku takich kierowców Sąd wymierza dożywotni zakaz prowadzenia pojazdów.

Czym jest blokada alkoholowa?

Blokada alkoholowa, obok wniosku o uznanie zakazu prowadzenia pojazdów za wykonany, stanowi jeden ze sposób ,,skrócenia’’ wykonywania tego środka. W pierwszej kolejności warto wiedzieć, czym w ogóle taka blokada alkoholowa jest. Otóż blokada alkoholowa to urządzenie techniczne uniemożliwiające uruchomienie silnika w przypadku gdy zawartość alkoholu w wydychanym przez kierującego powietrzu wynosi co najmniej 0,1 mg alkoholu w 1 dm3. Jej praktyczne działanie sprowadza się do tego, że kierowca przed uruchomieniem silnika samochodu musi dmuchnąć w ustnik urządzenia. Jeżeli kierowca jest trzeźwy, to może ruszyć w drogę, natomiast jeżeli urządzenie wykryje nadmierne stężenie alkoholu, to zablokuje możliwość odpalenia silnika. Niektóre blokady wymagają także ponownego dmuchnięcia w ustnik w czasie jazdy.

Kiedy możliwe jest wyrażenie zgody na prowadzenie pojazdów wyposażonych w blokadę alkoholową?

Założenie blokady alkoholowej jest możliwe w przypadku, gdy zakaz prowadzenia pojazdów był wykonywany przez okres co najmniej połowy orzeczonego wymiaru. Jeżeli więc wobec danej osoby został orzeczony zakaz prowadzenia pojazdów w wymiarze 3 lat, to już po 1,5 roku wykonywania zakazu będzie mogła ona ubiegać się o zgodę Sądu na prowadzenie pojazdów wyposażonych w blokadę alkoholową. W przypadku dożywotniego zakazu prowadzenia pojazdów, Sąd może zezwolić skazanemu na prowadzenie pojazdów wyposażonych w blokadę alkoholową dopiero po wykonywaniu zakazu prowadzenia pojazdów przez co najmniej 10 lat.

Upływ czasu wykonywania orzeczonego zakazu prowadzenia pojazdów to jednak nie jedyne kryterium jakim kieruje się Sąd. Otóż wyrażenie zgody przez Sąd na prowadzenie pojazdów wyposażonych w blokadę może nastąpić dopiero gdy Sąd dojdzie do przekonania, że postawa, właściwości i warunki osobiste sprawcy oraz zachowanie w okresie wykonywania środka karnego uzasadniają przekonanie, że prowadzenie pojazdu przez tę osobę nie zagraża bezpieczeństwu w komunikacji. W tym kontekście warto zwrócić uwagę, że starania w przedmiocie zgody Sądu powinny sprowadzać się np. do powstrzymania się od jazdy po alkoholu czy jazdy niezgodnej z przepisami bowiem takie okoliczności są brane pod uwagę przez Sąd podczas podejmowania decyzji.

Wniosek o zgodę na prowadzenie pojazdów wyposażonych w blokadę alkoholową

Wniosek o zgodę na prowadzenie pojazdów wyposażonych w blokadę alkoholową lub posługując się terminologią kodeksową - o orzeczenie dalszego wykonywania środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów niewyposażonych w blokadę alkoholową - składa się do Sądu, który wydał wyrok w I instancji.

W tym miejscu należy wskazać, że najważniejszą częścią tego wniosku jest jego uzasadnienie. W tej części wniosku należy przekonać Sąd, że wnioskodawca, w razie wyrażenia zgody na prowadzenie pojazdów wyposażonych w blokadę alkoholową, nie będzie zagrożeniem na drodze, jak również że taka decyzja jest uzasadniona właściwościami i warunkami osobistymi kierowcy. Warto opisać swoją sytuację materialną, rodzinną, wskazać z jakich względów pozwolenie na prowadzenie pojazdów jest nam potrzebne. Dobrze przygotowany i uzasadniony wniosek to podstawa – bez tego szanse, że Sąd przychyli się do prośby kierującego są nikłe.

Warto przy tym zwrócić uwagę, że w sytuacji gdy Sąd nie uwzględni wniosku kierowcy, na postanowienie Sądu w tym przedmiocie przysługuje zażalenie. Dobrze dobrana argumentacja wskazana w zażaleniu potrafi sprawić, że Sąd odwoławczy zmieni postanowienie Sądu I instancji.

Opracowano na podstawie:

Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 53 z późn. zm.).

Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 2345 z późn. zm.).

Ustawa z dnia 20 maja 1971 r. Kodeks wykroczeń (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 2008 z późn. zm.).

Adw. Marcel Marszałek

+48 518 645 016

pomoc@jazda-po-alkoholu.pl